به نظر می‌رسد که وعده دولتی‌ها برای حل بحران برنج‌های باقیمانده کشاورزان گیلانی نتیجه بخش نبوده که اکنون مدیر کل صمت گیلان با استناد به سخنان مخبر معاون اول رئیس جمهور، فروشگاه‌های این استان را ملزم ساخته تا از عرضه و فروش برنج خارجی خودداری کنند. وی البته از این هم فراتر رفته و صراحتاً از مردم استان خواست تا از خرید و مصرف برنج خارجی اجتناب کنند.
اکنون حتی اگر از این نکته بگذریم که چرا ناگهان چنین دستورالعمل‌هایی از سوی مسئولان اقتصادی صادر می‌شود، بی‌گمان از این پرسش نمی‌توان گذشت که چرا مسئولان بجای پذیرش مسئولیت خود در بروز وضعیت های ناگواری چون بحران برنج‌های باقیمانده، باز هم توپ را به زمین مصرف کنندگان و فعالان اقتصادی بخش خصوصی انداخته تا عملا بار مشکلات همچنان بر دوش این اقشار باقی بماند!
بنابراین پاسخ مدیر کل صمت گیلان به چند پرسش که در ادامه می‌آیند، شاید بتواند برخی ابهامات مطرح در افکار عمومی را درباره داستان دنباله دار برنج های باقیمانده برطرف سازد .
۱- آیا بهتر نیست که مسئولان مربوطه، پیش از اتخاذ سیاست‌های جدید اقتصادی و دستورالعمل های خود، در ابتدا گزارش و آماری از میزان خرید برنج‌های باقیمانده گیلان ارائه داده و مشخص سازند که در این چهار ماه که از وعده مسئولان برای خرید برنج‌های باقیمانده توسط دولت سپری شده ، واقعا چه میزان از ۱۲۰ هزار تن برنج باقیمانده گیلان خریداری شد؟
۲ – آیا می‌توان گفت که ملزم ساختن فروشگاه‌های گیلان به عدم فروش برنج خارجی، به معنی این است که وعده خرید دولتی برنج‌های باقیمانده کشاورزان گیلانی عملا تحقق نیافته است؟!
۳- با ممنوعیت فروش برنج خارجی در فروشگاه‌ها، آیا فکری برای موجودی این محصولات در فروشگاه‌ها شده است، یا اینکه قرار است فروشگاه‌ها را دچار مشکلاتی همچون انباشت برنج های خارجی و بلوکه شدن حجم زیادی از سرمایه در گردش آنان، کنیم ؟!
۴ – همچنین بهتر است تا مسئولان اقتصادی استان در ابتدا ، پاسخ دهند که تصمیمات اقتصادی را بر چه اساسی اتخاذ می‌کنند و آیا به عواقب آن ها وقوف کامل دارند؟ و آیا می دانند که خسارات مالی دستورالعمل‌هایی که دفعتا صادر می‌شوند و بررسی کارشناسانه دقیقی بر روی انها انجام نمی شود ، به چه میزان و بر عهده چه کسی است؟!
۵- چه راهکاری اندیشیده شده تا فشار اقتصادی ناشی از تصمیم‌گیری‌های اشتباه و یا عدم اقدامات به موقع مسئولان که موجب بحران هایی چون برنج‌های باقیمانده می شود، از دوش فعالان اقتصادی استان برداشته شده و با آنان همچون مرغ عزا و عروسی رفتار نشود ؟!
۶ – آیا اجبار فروشگاه‌های گیلان به عدم فروش برنج خارجی، تاییدگر این تفکر نیست که ” بحران ها در گیلان حل نمی شوند ، بلکه از جایی به جای دیگر منتقل می شوند”!
۷- از آنجا که قیمت ارزان‌ترین برنج گیلان، حداقل دو برابر ارزان‌ترین برنج خارجی بوده و اقشار کم درآمد مجبورند که از برنج خارجی استفاده کنند، مسئولان استان چه فکری برای این گروه از مردم کرده اند؟!
مسلم آنکه ، دولت ، مسئولان و مردم استان وظیفه دارند که از کشاورزان گیلانی و تولیدات داخلی حمایت کنند، اما پرسش اساسی این است که آیا بهتر نیست تا پیش از هر چیز ، مسئولان مربوطه در گیلان به پذیرش مسئولیت‌های خود در پیدایش چنین وضعیت ناگواری تن دهند !