لزوم مبرم خانه‌تکانی در فوتبال گیلان/ آیدین اسماعیلی

عملکرد نمایندگان لیگ یکی فوتبال گیلان در فصل ۹۸-۹۹ نشان از پسرفت فوتبال این خطه داشته و به نظر می‌رسد مدیریت ورزشی در استان گیلان به قهقرا رفته است.
اختصاصی خزر – با پایان یافتن رقابت‌های لیگ یک فوتبال کشورمان در فصل ۹۸-۹۹ تلاش تیمهای حاضر در یک سال عجیب با آن وقفه‌ها و بیماری کرونا بالاخره پایان گرفت و نمایندگان رفسنجان و اراک دو تیم صنعتی و متمول به لیگ برتر راه پیدا کردند؛ در سوی مقابل شهرداری تبریز و سپیدرود دو تیم ریشه‌دار و سابقاً لیگ به همراه نیروی زمینی تهران به لیگ دسته دوم سقوط کردند.
با خاتمه رقابت‌های لیگ یک فوتبال و تعیین جایگاه سه تیم گیلانی در این رقابت‌ها فرصت مناسبی است تا با نگاهی به عملکرد سه نماینده استانمان در این رقابت‌ها آنچه در این فصل فوتبالی بر فوتبال گیلان گذشت را مرور کنیم.
حضور هم‌زمان سه نماینده از استانمان در فصل ۹۸-۹۹ رقابت‌های لیگ یک فوتبال باعث شد رکوردی منحصربه‌فرد در دربی گیلانیان به ثبت رسیده و فوتبال دوستان گیلانی شش دربی مهیج را نظاره‌گر باشند؛ دربی‌هایی که نصفشان تحت تأثیر کرونا و مسائل انضباطی بالاجبار از پای گیرنده‌های رادیو و تلویزیونی به سمع و نظر هواداران رسید!
مختصر و مفید بگویم فصل برای فوتبال دوستان گیلانی اسفبار آغاز شد و اسفبار نیز به پایان رسید! فصل که انتهایش سقوط تیم ریشه‌دار سپیدرود، بقای لحظه آخری ملوان و ماندگاری پردرد تیم بی‌پول داماش را به همراه داشت!
داماش بهترین تیم گیلانی در فصل کرونایی
داماش بهترین نماینده گیلان در جدول ۱۸ تیمی رقابت‌های لیگ یک جایگاهی بهتر از دوازدهمی را به خود ندید؛ جایگاهی که با توجه به نحوه صعود داماش به لیگ یک شاید خارج از انتظار نبود لیکن با توجه به پتانسیل بالای داماش و نمایش دل‌چسب ابتدای فصل این تیم، می‌توانست گیلان را مجدداً صاحب نماینده لیگ برتری کند.
عوامل متعددی نظیر سوء مدیریت، استعفای سیامک فراهانی از سرمربیگری داماش، عدم حضور بازیکنان در تمرینات و مسابقه مقابل مس کرمان باعث شد ترمز داماش بریده شود و دگرباره هواداران یک تیم گیلانی در پایان فصل حسرت‌به‌دل مانده و چشم‌انتظار فصلی دیگر باشند.
داماش گیلان در فصل ۹۸-۹۹ به‌طور میانگین ۱۵ درصد از قرارداد بازیکنانش را پرداخت کرد تا بین سه تیم گیلانی لیگ یک فوتبال کمترین پرداختی را داشته باشد؛ هواداران داماشی پس از چند فصل بی‌دغدغه، مجدداً باغم مشکلات مالی تیمشان شب‌ها را به صبح می‌رسانند.
استارت ضعیف قوهای سپید، پایانی خوش داشت
ملوان در فصل ۹۸-۹۹ کم حاشیه نداشت، قوهای سپید لیگ را با علی لطیفی آغاز کردند، لطیفی خیلی زود جایش را منهاجی داد و سرمربی موقت ملوانان با تیمی پرحاشیه دربی را با تساوی یک‌بریک مقابل داماش گیلان به پایان رساند؛ محمد احمدزاده با تغییر مالک باشگاه ملوان به این پیوست و در هفته‌های پایانی جایش را به میثاقیان داد تا ملوانان با چهار سرمربی در یک‌فصل رکوردی عجیب خلق کنند.
بلواهای درون تیمی و حاشیه‌های پرتعداد ملوان باعث شد این تیم در هفته پایانی نیز دغدغه سقوط داشته باشد ولی با تلاش و همتی مثال‌زدنی با کسب جایگاه پانزدهمی موفق شدند سهمیه لیگ یک گیلان را حفظ کنند.
جایگاه پانزدهمی برای ملوانی که روزی برای گیلان و فوتبال گیلان تاریخ‌سازی می‌کرد و هواداران این تیم که روزگاری در سطح نخست فوتبال کشورمان حضور داشتند نمی‌تواند جایگاهی درخور شأن و شخصیت قوهای سپید باشد؛ حضور مازیار زارع و پژمان نوری کاپیتان‌های اسبق ملوانان بر رأس کار باعث شده هواداران این تیم به دید مثبت فصل جدید را آغاز کنند.
سقوط سپیدرود سقوط فوتبال گیلان!
غصه پردرد نمایندگان گیلان به نتایج ضعیف داماش و ملوان ختم نمی‌شود، سپیدرود تیمی که در دو فصل متوالی موفق شده بود راه لیگ برتر را در پیش گیرد، اینک سقوطی آسانسوری را تجربه کرده و به همان سرعت به لیگ دسته دوم سقوط کرد!
سرخ‌های شهر باران نیز به‌سان ملوانان با تغییرات پیاپی مدیریتی و همچنین کادر فنی، هواداران متعصب خود را خون به دل کرد!
این تیم برای بقا به‌جز تلاش و غیرت به شانس و اقبال هم نیاز داشت اما تاس این تیم جفت نیامد تا دو هفته مانده به ایستگاه پایانی لیگ، سوت سقوطش به لیگ دو به صدا دربیاید و مجبور شود در فراموش‌خانه لیگ دسته دوم دوباره مشغول دست‌وپا زدن شود.
سقوط سپیدرود نه‌تنها کام فوتبال گیلان که کام فوتبال ایران را تلخ کرد؛ فوتبال کشورمان از حضور هوادارانی سینه‌چاک بی‌بهره خواهد بود و تلخ‌تر آنکه به نظر می‌رسد برنامه خاصی برای فصل آتی در سپیدرود دیده نمی‌شود.
مَثَلِ «سالی که نکوست از بهارش پیداست» حق مطلب را به‌خوبی در مورد سپیدرود ادا می‌کند!
حضور دوباره فوتبال گیلان در بالاترین سطح فوتبال کشورمان به اقبال نیاز دارد؛ اقبالی که سه فصل پیش سپیدرود با آن مواجه بود مگر «معجزه‌ای» رخ دهد و شاهد یک خانه‌تکانی اساسی در «فوتبال گیلان» و «ورزش استان» باشیم.